مروری بر روش های افزایش ماندگاری و استفاده از سیستم های نوین بسته بندی در قارچ دکمه ای

قارچ دکمه ­ای با بالاترین مقدار تولید در جهان، میزان تولید و مصرفش همواره رشد تصاعدی داشته است. پلی ­فنل ­ها و فلاونوئیدهای موجود در آن خاصیت آنتی­اکسیدانی دارند. قارچ­ پس از برداشت، محصولی بسیار آسیب ­پذیر و با ماندگاری کوتاه است. نرخ بالای تنفس، از دست ­دادن آب، وجود تنها یک لایه اپیدرم روی کلاهک قارچ و مقادیر زیاد آنزیم تیروزیناز از دلایل این موضوع هستند. بنابراین توزیع و بازاریابی این محصول با موانعی روبروست که به تبع آن نتوان از پتاتسیل تجاری بالای آن بهره برد. از این رو فروش این محصول در مدت زمان محدودی امکان ­پذیر است. امروزه با پیشرفت علم و فناوری در زمینه بسته ­بندی، برای حل این مشکل از آب الکترولیز شده، التراسوند، اشعه ­تابی، بسته بندی­های با اتمسفر اصلاح ­شده و مایکروویو به منظور افزایش ماندگاری قارچ خوراکی استفاده می­شود. به­کارگیری موارد ذکرشده موجب افزایش کیفیت شده و قارچ خوراکی به چشم یک محصول تجاری در زمینه صادرات مورد توجه قرار می­ گیرد. در این مقاله به بررسی روش ­هایفیزیکی و شیمیایی، تیمارهای شستشو و انواع بسته­بندی­ها به منظور افزایش ماندگاری قارچ خوراکی، پرداخته شده است. همچنین به نقد و بررسی هر یک از روش­ها و ارائه دیدگاه ­های جدید پرداخته می ­شود.

کلیدواژه ها:

زمان ماندگاری ، قارچ دکمه ای ، واکنش قهوه ای شدن آنزیمی ، بسته بندی مواد غذایی ، پوشش دهی