رویکرد نهادهای معاهدهمحور سازمان ملل متحد به الزامآوری اقدامات موقتی در پرتو دکترین و رویه قضایی بینالمللی

نهادهای معاهده­محور حقوق ­بشری سازمان ملل متحد با رسیدگی به شکایاتی که بر اساس فرآیند طرح مکاتبات فردی علیه دولت­های عضو طرح می­گردند، نقش بسیار مهمی را در تشویق و ارتقای پیروی از تعهدات حقوق بشری ایفا می­کنند. این نهادها علی­رغم عملکرد شبه­قضایی خود می­توانند بهمنظور مصون نگه­داشته شدن حقوقی که مکاتبه­کننده مدعی نقض آن است و تا زمان صدور نظرات نهایی راجع به ماهیت مکاتبه، اقدامات موقتی صادر کنند. نظر به اینکه نظرات نهایی نهادهای معاهده­محور حقوق بشری به خودی خود الزام­آور نیستند و با توجه به اینکه در اسناد موسس و قواعد رسیدگی این نهادها به ارزش حقوقی اقدامات موقتی اشاره نشده است، این سوال قابل طرح است که آیا اقدامات موقتی صادره توسط این نهادها برای دولت­های عضو الزام حقوقی ایجاد میکنند؟ این مقاله، الزام­آوری اقدامات موقت صادره توسط نهادهای معاهده­محور سازمان ملل متحد را در پرتو دکترین حقوقی و رویه این نهادها مورد بررسی قرار می­دهد.

کلیدواژه ها:

نهادهای معاهده محور حقوق بشری ، کمیته حقوق بشر ، کمیته ضد شکنجه ، اقدامات موقتی ، الزام آوری