مفهوم شناسی عدم کفایت رییس جمهور و چگونگی احراز آن در حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران

از لوازم یک جامعه­ مردم­سالار، پاسخگو بودن نهادها و مقام­های حکومتی نسبت به عملکرد خود در برابر مردم یا نهادهای برآمده از مردم است. بر همین اساس، رییس جمهور به عنوان یک مقام سیاسی که مدیریت قوه مجریه و اداره­ امور اجرایی کشور را بر عهده دارد باید در برابر مجلس شورای اسلامی پاسخگو باشد. قانون­گذار اساسی برای پاسخگویی رییس جمهور، سازکارهایی را اندیشیده از جمله استیضاح رییس جمهور و بررسی عدم کفایت وی؛ در واقع آنچه که قانون­گذار اساسی از مجلس شورای اسلامی می­خواهد این است که کفایت اجرایی، یعنی استمرار و بقای صلاحیت مدیر و مدبر بودن رییس جمهور را مورد بررسی قرار دهد. این تحقیق با مطالعه­ مشروح مذاکرات مجلس بررسی نهایی قانون اساسی، شورای بازنگری قانون اساسی و نیز مذاکرات پیرامون بررسی عدم کفایت سیاسی اولین رییس جمهور به واکاوی دقیق­تر «عدم کفایت رییس جمهور» پرداخته­ و سنجه­هایی را برای ارزیابی بهتر این موضوع مطرح می­کند.

کلیدواژه ها:

عدم کفایت رییس جمهور ، کفایت اجرایی ، کارآمدی ، مدیریت قوه مجریه ، اداره امور اجرایی کشور