تحلیل آلودگی ناشی از نیکل و روی موجود در رواناب شهری با استفاده از توابع توزیع احتمال (مطالعه موردی: شهر همدان)

آلودگی ناشی از عناصر سمی در روانابهای شهری حاصل از باران و ورود آنها به منابع آبهای سطحی، موجب خسارتهای زیست محیطی شدیدی می شود. از این رو شناسایی آلایندههای مزبور و تحلیل آماری آنها با هدف ارائه راهکارهای مدیریتی، امری ضروری است. در این مطالعه بررسی دادههای آلودگی عناصر نیکل و روی موجود در رواناب شهری همدان، از طریق بررسی تعداد چهل و پنج تابع توزیع احتمال پیوسته و برازش آنها انجام گرفت. برای این منظور ابتدا نمونهبرداری در سه ایستگاه خروجی رواناب شهری مربوط به هفت رخداد بارش انجام شد. سپس با استفاده از چهار روش گشتاورها (MOM)، گشتاورهای خطی (MOL)، حداکثر درستنمایی (MLE) و حداقل مربعات (LSE)  نسبت به برازش توابع مختلف توزیع بر مقادیر میانگین غلظت آلودگی نیکل و روی و همچنین سری غلظتهای لحظهای آلودگی نیکل و روی اقدام گردید. بهمنظور ارزیابی و مقایسه توابع مختلف توزیع، از آزمونهای نکویی برازش کولموگروف- اسمیرنوف و اندرسون- دارلینگ استفاده شد. نتایج نشان داد که از میان توزیع های مختلف، توزیع ویکبای، بهترین تابع برای برازش مقادیر میانگین غلظت آلودگی هر دو عنصر نیکل و روی است. همچنین دو تابع جانسون اسبی و مقادیر حدی تعمیمیافته، بهترتیب بهعنوان مناسبترین توزیع برای برازش سری غلظتهای لحظهای آلودگی نیکل و روی بهدست آمد.

کلیدواژه ها:

آزمون نکوئی برازش ، روی ، غلظت لحظهای ، میانگین غلظت ، نیکل