بررسی یکی از راه های بیگانهسازی در سبک هندی: مطالعه موردی غزل های صائب
محل انتشار: فصلنامه فنون ادبی، دوره: 10، شماره: 1
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 165
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LIAR-10-1_005
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
با نگاهی اجمالی به مطالعاتی که در باب سبک هندی انجام شده است، به صراحت میتوان دریافت که بیشتر این پژوهشها، اصطلاح «معنای بیگانه» و اصطلاحات معادل آن (چون معنای غریب و دور، مضمونسازیهای پیچیده و ...) را از عناصر بایسته و از مختصات اصلی سبک هندی، و تلاش بسیار برای یافتن «معنای بیگانه» و مضامین تازه را سیره شعرای سبک هندی میدانند. این جستار، یکی از صناعات کنایهمحور و پرکاربرد در غزل صائب با عنوان «استعاره ایهامی کنایه همراه با تشبیه» را که نامی است نونهاده برگونهای صناعت رایج در سبک هندی، بررسی میکند. این شگرد ادبی، در مقام عنصری سبکساز، در سراسر دیوان و در بدنه غزلیات صائب به فراوانی دیده میشود؛ چنانکه کمتر غزلی از غزلهای اوست که از این صناعت بهره نگرفته باشد. در این شگرد، غالبا کنایههای انسانی، با لحاظ کردن معنایی دیگر، به اشیا، گیاهان و ... نسبت داده میشوند و از این طریق معنایی آشنا را از طریقی ناآشنا و بیگانه بیان میکنند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیاوش حق جو
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران، مازندران، ایران
مصطفی میردار رضایی
دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران، مازندران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :