جایگاه حق بر حداقل رفاه اجتماعی در نظام بینالمللی حقوق بشر

حفظ شان و منزلت انسانی ابنای بشر، مستلزم تضمین آزادیها، امتیازها و حقوقی برابر برای افراد و همچنین ایجاد تعهداتی سلبی و ایجابی برای تابعان حقوق بینالملل و تاسیس نهادهایی است که ناظر اجرای این حقوق باشند. اما شرط تحقق بسیاری از این حقوق و آزادیها، برخورداری و بهرهمندی از حق بر حداقل رفاه اجتماعی است. پرسش این است که در حقوق بینالملل، چه چیزی بهعنوان حق بر حداقل رفاه، شناسایی شده و محتوا و عناصر آن چیست و چه نسبتی با سایر حقهای بشری دارد و ارزش هنجاری قواعد ناظر بر آنها در میان سایر قواعد حقوق بینالملل تا چه حد است. گرچه در متون و اسناد حقوقی بینالمللی بهصراحت از عبارت حق بر حداقل رفاه اجتماعی سخن به میان نیامده، با مطالعه اسناد حقوقبشری و توجه به دکترین به نظر میرسد عناصر این حق، ازجمله حق بر غذا، مسکن، پوشاک، بهداشت و تامین اجتماعی پیش از این در حقوق بینالملل شناسایی شدهاند. به نظر میرسد برخی از عناصر سازنده آن، تا حد قواعد آمره بینالمللی اعتلا پیدا کردهاند.

کلیدواژه ها:

حقوق بشر ، حق بر حداقل رفاه ، رفاه اجتماعی ، فقر ، حقوق بین الملل