مدل ساختاری جهت گیری های راهبردی و عملکرد تجاری سازی محصولات جدید ورزشی

مقدمه و هدف: کسبوکارهای نوپا بهویژه آن دسته از کسبوکارهایی که علاقهمند به ثروتآفرینی پایدار و کاربست دانش و ایدههای دانشگاهی هستند، نمیتوانند صرفا بر مبنای فعالیتهای یک جانبه به موفقیت دست یابند. از اینرو، هدف پژوهش حاضر تبیین مدل ساختاری جهتگیریهای راهبردی و عملکرد تجاریسازی محصولات جدید در کسبوکارهای نوپای ورزشی بود. روششناسی: این پژوهش، توصیفی- پیمایشی و کاربردی است. جامعه آماری این پژوهش را کارآفرینان استارتاپهای ورزشی فعال در سراسر کشور تشکیل دادند. به دلیل محدود بودن جامعه، نمونه آماری به روش کلشمار انجام گرفت (۹۳=n). ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه محققساخته دارای ۱۹ سوال تخصصی بود. روایی محتوایی پرسشنامه توسط ۷ نفر از اساتید مدیریت ورزشی و ۲ نفر از اساتید کارآفرینی تایید شد. همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها و بررسی برازش مدل، از مدلسازی معادلات ساختاری و نرمافزار PLS استفاده شد.نتایج: نتایج نشان داد که جهتگیریهای راهبردی شامل بازارگرایی، گرایش فناورانه و گرایش کارآفرینانه به ترتیب بر عملکرد تجاریسازی محصولات جدید ورزشی اثر مستقیم و معناداری دارند. همچنین، اثر غیرمستقیم و معنادار یادگیری راهبردی به عنوان متغیر میانجی تایید شد. نتیجهگیری: کارآفرینان و مدیران استارتاپهای ورزشی برای دستیابی به تجاریسازی موفق محصولات خود باید راهبردهای شرکت خود را در کنار یکدیگر قرار دهند و به طور پیوسته در جستجوی دانش جدید و کاربرد آن در مراحل مختلف تولید محصول جدید باشند.

کلیدواژه ها:

استارتاپ ، تجاریسازی ، گرایش راهبردی ، ورزش