بررسی سه روش پرکاربرد برای محاسبه ی نشتاب در شبکه های فاضلاب مجزا

فاضلاب جریان یافته در شبکه های فاضلاب مجزا به دو جزء اصلی فاضلاب خام و آب های نفوذی تقسیم می شود. آب های نفوذی در روزهای خشک تنها شامل نشتاب آب زیرزمینی است که از منافذ روی لوله ها و آدم روها وارد شبکه فاضلاب شده و قسمتی از ظرفیت لوله را به خود اختصاص می دهد. برای تعیین دبی این جزء از جریان روش های مختلفی به وجود آمده اند که از مهم ترین آن ها سه روش تولید فاضلاب، استیونز - شوتزباخ و ضر یب حداقل جریان هستند. این سه روش از داده های دبی انتهای شبکه برای تفکیک جریان نشتاب از فاضلاب خام استفاده می کنند. در این تحقیق پس از تعیین شبکه فاضلاب شهر بیرجند به عنوان مطالعه موردی و تفکیک روزهای خشک در بازه ای 10 ماهه از سال 1397، مقدار نشتاب توسط هر یک از سه روش محاسبه و با یکدیگر مقا یسه شده اند. پس از مقایسه نتایج، روش ضریب حداقل جریان برای محاسبه ی نشتاب نامناسب در نظر گرفته شده و از میان دو روش دیگر، روش استیونز- شوتزباخ به دلیل نوسان کمتر دبی نشتاب در روزهای مختلف سال به عنوان بهترین روش انتخاب شد. در نهایت دبی نشتاب محاسبه شده برای شبکه فاضلاب شهر بیرجند برابر 20/7 لیتر بر ثانیه محاسبه شده است.

کلیدواژه ها:

نشاتاب ، شبکه جمع آوری فاضلاب مجزا ، روش تولید فاضلاب ، روش استیونز - شوتزباخ ، روش ضریب حداقل جریان