بررسی مدل های مدیریتی در خدمات آبرسانی روستایی و ارائه یک مدل پیشنهادی برای کشور

کمبود آب بزرگ ترین معضل جهان در قرن جاری است به گونه ای که دولت ها را ملزم به تغییر در نحوه برخورد با این منابع و اتخاذ روش های مدیر یت مشارکتی برای رفع چالش میان بهره برداران در کلیه مراحل و سطوح مدیریت آبی و محیط زیست نموده است. از این رو در عصر کنونی آنچه که در مناطق روستایی تحت عنوان توسعه مطرح است، مشارکت ذینفعان در تدوین و اجرای طرح های توسعه بخصوص طرح های توسعه آب و طرح های آبخیزداری است. از ابتدای سال 99 با تصویب شورای عالی اداری شرکت های آب و فاضلاب روستایی در شرکت های آب فاضلاب شهری ادغام شده اند و این موضوع سرمنشا ظهور چالش هایی بصورت مشهود و پنهان در سیستم های نگهداری و تعمیرات، خدمات مشترکین، و حتی سرمایه گذاری در تاسیسات آبرسانی و بطور خلاصه برای مدیریت تاسیسات آبی روستا یی RWS خواهد بود. در این مقاله سعی شده است با مرور تجربه سایر کشورهای در حال توسعه و با استفاده از تجربه بدست آمده از فرآیند تحویل گیری روستاهای غیر تحت پوشش شهرستان مشهد، مدل مدیریتی مناسبی برای تاسیسات آبی روستا با استفاده از مدل مدیریت جامعه که بعنوان تجربه موفقی در سایر کشورها دیده شده است، پیشنهاد گردد. در این مدل به موضوع توانمندسازی مدیریت جامعه، که در تجربه سایر کشورها بعنوان اصلی ترین عامل ضعف این مدیریت تلقی شده، با توجه به ساختارها و قوا نین و ظرفیت های موجود کشور نگاه ویژه ای شده است که البته برای آغاز این فرآیند (حداقل) ده ساله، نیازمند ایجاد قوا نین بالادستی و تغییر نگاه در دولت می باشد.

کلیدواژه ها:

روستا ، مدیریت تاسیسات آبی روستایی ، مدیریت جامعه ، بهره برداری و نگهداری تاسیسات