عملکرد زمانی تعادل بخشی آب زیرزمینی با روش تغذیه مصنوعی (مطالعه موردی دشت کوهدشت استان لرستان)

مرگ سفره های زیرزمینی استان لرستان به دلیل نوسانات خشکسالی، افزایش جمعیت و پمپاژ آب از چاه ها موجب افت سطح آب زیرزمینی،افت شدید سطح سفره ها، فرونشست دشت، شور شدن ذخائر آبی و در نهایت آلودگی های زیست محیطی شده است. مقدار افت متوسط آب زیرزمینی در سال آبی 87 - 86 برابر 98 / 2 متر بوده است. در این پژوهش سعی بر ا ین شده که نقاط بحرانی به لحاظ افت آب زیرزمینی را یافته و با استفاده از راهکار تغذ یه مصنوعی و محاسبه حجم آب تزریقی قابل استفاده از رودخانه مادیان رود بتوان تراز آب زیرزمینی منطقه را به تراز سال 1367رساند. در این راه از نرم افزار MODFLOW برای مدل سازی استفاده گردید، بطوری که شرایط مرزی بصورت هدف ثابت در مناطق خاص تنظیم شد، میزان تغذیه ناشی از باران 7 / 7 میلیون مترمکعب در سال، ضریب هدایت هیدرولیکی آبخوان در قسمت های مختلف کوهدشت بین 2 / 0 الی 8 و موقعیت چاه ها و میزان برداشت آب از چاه ها 9 / 36 میلیون مترمکعب در سال به نرم افزار وارد شده است. با استفاده از نتایج مدلسازی مناطق بحرانی به وسعت 120 کیلومترمربع که در بخش های جنوبی دشت واقع شده اند شناسایی و در اولویت تزریق تشخیص داده شده است.همچنین با در نظرگرفتن سناریوهای مختلف باتوجه به کمبود آب به میزان 8 / 38 میلیون مترمکعب که نتیجه کاهش تراز به اندازه 22 متر می باشد، اگر در مساحتی به وسعت 38 کیلومترمربع و به میزان 3 / 22 میلیون مترمکعب تزریق آب صورت بگیرد، انتظار می رود تراز آب بعد از مدت 2 سال و 8 مبدا برگردانده شود.

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، دشت کوهدشت ، تعادل بخشی ، تغذیه مصنوعی