مقایسه عملکردی و اقتصادی مصرف ماده منعقدکننده پک و کلروفریک در تصفیه خانه های آب استان قم

امروزه تامین آب شرب با کیفیت بالا یکی از چالش های اساسی در سطح دنیا می باشد. تصفیه خانه های آب ازجمله ساختگاه هایی هستند که برای این منظور استفاده می گردند. یکی از مهم ترین بخش های فرآیند تصفیه آب، انعقاد و لخته سازی است که به شدت وابسته به انتخاب نوع ماده منعقدکننده می باشد. در سال های اخیر در تصفیه خانه های آب قم مشابه بیشتر تصفیه خانه های سراسر کشور از ماده پلی آلومینیوم کلراید (پک) به عنوان منعقدکننده استفاده شده است . با توجه به افزایش قیمت دلار در دو سال گذشته و در پی آن افزایش قیمت پک و همچنین کمیاب شدن این ماده در اواخر سال 1397 ، تصمیم گرفته شد براساس نتایج آزمایشات انجام شده از ماده کلروفریک به عنوان منعقدکننده در تصفیه خانه های قم استفاده گردد. در این مطالعه نتایج میدانی حاصل از مقایسه عملکردی دو ماده منعقدکننده پک و کلروفریک مورد ارزیابی قرار گرفت و مشاهده شد که با فراهم نمودن شرایط مشابه، مقدار دوز بهینه مصرف ماده پک برای تصفیه آب برابر PPM 94 / 0 و مقدار دوز بهینهماده کلروفریک برای تصفیه همان آب برابر PPM 47 / 5 می باشد. درواقع نسبت وزنی مصرف کلروفریک به پک برابر 8 / 5 بدست آمد. همچنین جهت مقایسه ای دقیق تر علاوه بر مقدار دوز مصرفی مواد، صرفه اقتصادی نیز لحاظ و مشاهده شد که استفاده از کلروفریک به جای پک در تصفیه خانه های آب قم سبب صرفه جویی 5 / 2 میلیارد ریالی در هزینه های تصفیه آب در سال 1398 گردیده است؛ در نتیجه استفاده از کلروفریک نه تنها از نظر عملکردی و اقتصادی به صرفه می باشد بلکه سبب حمایت از تولیدات داخلی و عدم وابستگی خواهد شد

کلیدواژه ها:

تصفیه آب ، ماده منعقدکننده ، کلروفریک ، پلی آلومنیوم کلراید