استقرار DMA در شبکه توزیع آب شهری و بررسی میزا ن آب بدون درآمد (مطالعه موردی: منطقه ۴ آب و فاضلاب تهران)

مسائل و مشکلات کمبود منابع آبی به یکی از معضلات موجود در کشور تبدیل شده است و در صورت ادامه چنین روندی، لطمات جبران. ناپذیری برروی زندگی شهری خواهد گذاشت. باتوجه به چنین شرایطی، باید از هدر رفت آب در شبکه توزیع آب جلوگیری و نسبت به حفظ منابع آب اقدام نمود. برای شناسایی و ارزیابی نشت های موجود در شبکه، روش ها و الگوریتم های مختلف نرم افزاری موجود است و با اینکه دقت مناسبی در تخمین نشت دارند، اما بیشتر برای شبکه هایی با ابعاد کوچک کاربرد داشته اند. از این رو یکی از روش های مناسبی که برای تخمین نشت و تعیینمولفه های آب بدون درآمد حتی در شبکه هایی با ابعاد بزرگ به کارگرفته می شود، اجرای DMA می باشد، به صورتی که محدوده نشت یابی کوچک تر شده و در تخمین میزان هدررفت آب موثر خواهد بود. در این تحقیق بر روی مخزن شماره 2 محدوده منطقه 4 شرکت آب و فاضلاب شهر تهران مطالعه صورت گرفته است و درنهایت با استفاده از فرم بالانسینگ میزان آب بدون درآمد در کل منطقه % 8 / 42 از آب ورودی به شبکه می باشد که از این میزان % 09 / 16 درصد مربوط به هدررفت ظاهری و % 73 / 26 درصد مربوط به هدررفت واقعی است. همچنین در پایاننیز راهکارهایی جهت کاهش هدر رفت و آب بدون درآمد ذکر شده است

کلیدواژه ها:

منابع آبی ، هدررفت آب ، شبکه توزیع آب ، نشتیابی ، DMA