شاخص ارزیابی عملکرد چاه های آب شرب وبهره بردار مبتنی بر شاخص بازده پمپ بر اساس مدل هیدرولیکی توسعه یافته

با توجه به گسترش جوامع ، نیاز به آب بهداشتی درحال گسترش است.پمپاژ آب از نقطه های به نقطه ای دیگر یکی از سیستم های اصلی شبکه های تولید،انتقال و توزیع آب می باشند.مصرف انرژی پمپ ها در حال رشد است و با توجه به افزا یش قیمت انرژی، همچنین وجود انتظار برای ارایه خدمات آب ارزان قیمت و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای ،متولیان آب را برای مطالعه و افزایش بهره وری سیستم های پمپاژ هماهنگ می کند. نتایج نشان می دهد که کارایی برخی از پمپ ها در حالت مناسب و برخی دیگر درحالت نامناسب به لحاظ مصرف انرژی قرار دارند. کاهش انرژی مصرفی پمپ وکاهش انتشار گازهای گلخانه ای از طریق بهبود عملکرد پمپ ، تعمیر و نگهداری و گزارش ، تجز یه و تحلیل عملکرد انرژی با امکان مقایسه بین سیستم های مختلف یا یک داده استاندارد امکان پذیر است است. دراین مقاله با استفاده از شاخص مصرف انرژی استاندارد ، 163 حلقه چاه آب شرب مورد بررسی قرار گرفت و مشخص گردید متوسط شاخص مذکور برای این چاه ها 0.424 و حداقل و حداکثر شاخص 0.572 می باشد. شاخص هدف و مناسب جهت برنامه ریزی نیز 0.335 می باشد.با توجه به مدل ارایه شده برا ی امتیاز دهی به بهره ، 0.379 برداری از این چاه ها ،امتیاز بهره بردار 6.3 محاسبه گردید.

کلیدواژه ها:

شبکه توزیع آب ، مدل هیدرولیکی ، شاخص مصرف انرژی ، PEI