بهبود پایداری نسبی نانوربات های مبتنی بر نانونوار گرافنی با استفاده از مفهوم صفر و قطب

در مقاله حاضر به بررسی چگونگی ارتقا پایداری نسبی نانو ربات های طراحی شده بر پایه نانوارهای گرافتی می پردازیم که مبتنی بر مفهوم صفر و قطب خواهد بود. مدل مداری RLC برای نانونوارهای گرافنی بر اساس قوانین کوانتومی طراحی گردید و بر اساس رابطه پادز تابع تبدیل تخمینی برای مدل ارائه شده بدست آمد تا بتوان تحلیل های مورد نیاز را روی تابع بدست آمده برای نانو ربات ها اجرا نمود. در این تحقیق پایداری پارامترهای مدل انتقالی نانو نوارهای گرافنی استفاده شده در نانو ربات ها مورد مطالعه قرار گرفت و با بررسی پارامترهای طول و عرض و ارتفاع از زمین و ثابت دی الکتریک و همچنین معیار پایداری که شامل پایداری نایکویست و پاسخ پله و روت لوکاس و حد فاز و حد بهره می باشد. نتایج به دست آمد. نتایج حاصله نشان داد تغییرات پارامترهای عنوان شده منجر به افزایش نسبی پایداری شد. به طوری که افزایش طول و پهنا و ثابت دی الکتریک نانو نوارگرافنی موجب افزایش پایداری نانو ربات ها شد و از طرفی با کاهش فاصله طول از زمین نیز پایداری نانو ربات هایی که در ساختار آنها از نانونوارهای گرافنی استفاده شده بود بیشتر شد.

کلیدواژه ها:

نانو ربات ، نانو گرافنی ، پایداری ، پارامترهای مدل ، تابع تبدیل