واکاوی نقوش گیاهی گچبری های ساسانی و نقش آن در اصالت بخشی به طراحی گرافیک محیطی معاصر ایران

دوران ساسانی، دوران شکوفایی هنر ایران قبل از اسلام است که دارای هنرهای بسیار متعددی از جمله هنر گچبری بوده و همواره زبان بصری آن در قالب موتیف های تزئینی شامل انواع نقوش انسانی، حیوانی، گیاهی، هندسی، ترکیبی، موضوعی و اساطیری رخ نموده است. در این میان، نقوش گیاهی در اشکال مختلف نمادی از زندگی، عشق، انرژی، طراوت و حاصلخیزی میباشند و از این حیث، به نظر میرسد که نقوش دوره ی ساسانی این قابلیت را دارند که در گرافیک محیطی مورد استفاده قرار گرفته و اهداف کلی طراحی گرافیک محیطی نظیر ایجاد هویت بصری، ادراک محیط و ایجاد محیطی زیبا و دلنشین را نحویبه کاربردی مهیا سازند. هدف پژوهش حاضر، واکاویِ نگاره های گیاهی گچبری های دوران ساسانی و کاربرد نقشها و نمادهای تحلیل شده جهت تحول و نوآوری در خلق آثاری کاربردی در حیطه گرافیک محیطی میباشد.روش پژوهش از منظر هدف کاربردی و به شیوه توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر رویکرد کیفی، ابزار پژوهش در راستای نمونه های موردی گزینش شده را در برمیگیرد. روش جمع آوری اطلاعات نیز به شیوه های کتابخانه ای و میدانی با تکیه بر منابع مکتوب و دیجیتال است. نتایج نشان داد که با تکیه بر هنر گچبری دوران ساسانی میتوان شاهکارهایی از هویت و فرهنگ غنی ایرانی را در جهت شکوفایی طراحی گرافیک محیطی معاصر ایران نمایش داد؛ چرا که افزون اهمیت ماندگاری آثار گرافیکی در برخورداری آن از ویژگیهای فرهنگی اصیل استوار بوده و لذا ضرورت تلفیق هنر گرافیک محیطی معاصر و گنجینه هنری گذشتگان میتواند منبعی الهام بخش جهت پویایی و نوآوری آثار گرافیکی باشد.

کلیدواژه ها:

هنر ایرانی ، ساسانیان ، گرافیک محیطی ، معاصر.