اقدامات علمی و فرهنگی امام هادی (ع) برای حفظ و گسترش تشیع در ایران و عراق

درباره نظام امامت و شخصیت امامان اهل بیت(علیهم السلام) میتوان از منظرهای گوناگون کلامی، قرآنی، عرفانی، فقهی و ... به گفتگو پرداخت. البته هر یک از این رهیافتها دارای پیروانی و احیاناً هر یک به تنهایی دارای ضعفهایی نیز هست. یکی از این رهیافتها، رهیافت تاریخی است. از این منظر، اندیشمندان فرهنگ وتمدن اسلامی، امامت را نخستین مسئله سرنوشت ساز در تاریخ اسلام دانسته اند و بر اساس این نگرش کوشیده اند با ابزارها و روشهای رایج در دانش تاریخ، به تحلیل آن بپردازند. بر این اساس مقاله حاضر با روش کتابخانه ای و با رویکرد توصیفی – تحلیلی اقدامات علمی و فرهنگی امام هادی(ع) برای حفظ و گسترش تشیع در ایران و عراق، را مورد بحث و بررسی قرار داده و به این نتیجه رسیده است که: امام هادی(ع) از طریق احیای فرهنگ ولایت و تثبیت مقام امامت با تکیه بر واقعه غدیر توانست فرهنگ ولایت را گسترش و از این طریق دستاوردهای شیعه را حفظ نماید و با انجام مناظرات علمی و اعتقادی و برخورد با فرقه های ضاله و آگاهی دادن به شیعیان، شیعیان را از سقوط حفظ و آنها را هدایت مینمود، در واقع امام هادی(ع) با رویکرد تبیینی توانست با اقدامات علمی و فرهنگی به حفظ و گسترش تشیع در ایران و عراق بپردازد.

کلیدواژه ها:

امام هادی(ع) ، حفظ و گسترش ، تشیع ، اقدامات علمی و فرهنگی