آثار حقوقی میزان تاثیر پذیری قانون داوری تجاری بین المللی از قانون نمونه آنسیترال با تاکید بر ساختار حقوقی نظام داوری

پژوهش حاضر با هدف بررسی آثار حقوقی میزان تاثیر پذیری قانون داوری تجاری بین المللی از قانون نمونه آنسیترال با تاکید بر ساختار حقوقی نظام داوری انجام شده است داوری تجاری بین المللی امروزه، به عنوان اصلی ترین طریقه حل وفصل مسالمت آمیز اختلافات تجاری در عرصه بین المللی شناخته می شود و تجار بین المللی، به دلیل مزایای فراوان این روش و برتری آن بر مراجعه به دادگاه های داخلی، به ویژه امکان گسترده اجرای رأی صادره بر اساس کنوانسیون راجع به شناسایی و اجرای آرای داوری خارجی از آن استقبال زیادی می نمایند. ارجاع به داوری بین المللی، باید بر اساس توافق طرفین باشد و آنان می توانند در ضمن قرارداد اصلی و از طریق شرط داوری و یا به موجب قرارداد مستقل، حل وفصل اختلافات خود را به داوری احاله دهند. نتایج نشان می دهد امروزه حل اختلافات تجاری بین المللی از راه توسل به داوری، امری شایع و متداول محسوب میشود. مشکلاتی که در زمینه دادرسیهای قضایی از قبیل فرایند طولانی رسیدگی، قوانین ماهوی متفاوت کشورها و وجود آیین های رسیدگی پرپیچ وخم وجود دارد، طرفین قراردادهای تجاری را بر آن میدارد که به جای رجوع به دادگاه از طریق داوری، مرافعات خود را حلوفصل نمایند. یکی از موضوعات مهم در زمینه داوری، بحث قرارهای موقت و دستورهای مقدماتی است. به خاطر کاستیهایی که در این زمینه، در قانون نمونه آنسیترال 1985 مشاهده میشد، قانون مزبور، در اصلاحات سال 2006 خود، اقدام به افزودن مقررات جدیدی نمود که باعث پیشرفت و بهبود وضعیت داوری در سطح بین المللی شد و برخی از کشورها نیز مقارن با این اصلاحات، قوانین ملّی خود را مورد تجدیدنظر و بازنگری متناسب قرار دادند.

کلیدواژه ها:

داوری ، داوری تجاری بینالمللی ، قانون نمونه آنسیترال