حق شرط جمهوری اسلامی ایران بر کنوانسیون حقوق کودک در سنجه حقوق بین الملل

در قــــرن اخیــــر معاهــــدات متعــــددی در خصــــوص تضــــمین حقــــوق کــــودک نگــــارش شــــده اســــت. مــــع ذلــــک در صــــورت مغــــایرت مــــواد کنوانســـیون بـــا قـــوانین داخلـــی کشـــور متعاهـــد یـــا شـــرع مقـــدس مکانیســـم شـــرط گذاری وجـــود دارد. نظـــر بـــه اینکـــه شـــرط کشـــور ایـــران بـــه صـــورت کلـــی بـــه کنوانســـیون حقـــوق کـــودک وارد شـــده، باتوجـــه بـــه اصـــول حـــق شـــرط، دولـــت ایـــران یـــا بایـــد معاهـــده معنونـــه را بـــه صـــورت مطلـــق بپـــذیرد و یـــا در جهـــت تفصـــیل شـــروط خـــویش قـــدم بـــردارد و یـــا بـــا اشـــاره بـــه تضـــمین تمـــامی حقـــوق در اســـلام بـــیش از هـــر مکتبـــی حـــق شـــرطه وارده را توجیه نموده و از فشارهای بین المللی بکاهد.

کلیدواژه ها:

کنوانسیون ، الحاق ، شرط کلی ، موضوع و هدف ، اسلام