مقایسه‌ی دو روش بی‌دردی اپیدورال توراسیک و (PCA) Patient Controlled Analgesia وریدی از نظر میزان بی‌دردی و عوارض آنها در بیماران تحت جراحی نواحی فوقانی شکم
محل انتشار: دوماهنامه فیض، دوره: 23، شماره: 6
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 228
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FEYZ-23-6_007
تاریخ نمایه سازی: 1 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: پیشگیری و درمان درد بعد از جراحی، نقش مهمّی در تسریع بهبود وضعیت بیماران دارد. هدف این مطالعه مقایسه‌ی بین دو روش Patient Controlled Analgesia وریدی و بی‌دردی اپیدورال توراسیک از نظر میزان بی‌دردی و عوارض آنها در بیماران تحت جراحی شکم می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه که روی بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان بعثت همدان جهت انجام جراحی شکم صورت گرفت، بیماران به دو گروه 72 نفری تقسیم شدند. داده‌ها توسط پرسشنامه که شامل سنجش عملکرد ریوی، میزان درد، عوارض پس از عمل، میزان مصرف مخدر و رضایت‌مندی بیمار بود، جمع‌آوری و توسط SPSS V21 آنالیز شد.
نتایج: درد بعد از عمل بیماران با روش‌های کمّی و کیفی در ۲۴ ساعت اوّل بعد از عمل در گروه اپیدورال بیشتر ولی در ۲۴ ساعت دوم فقط با روش ارزیابی کیفی درد در این گروه بیشتر بود. میزان عوارض در هر دو گروه مشابه ولی تهوع در گروه PCA و پارستزی در گروه اپیدورال بیشتر بود. پارامترهای تنفسی بین دو روش تفاوت معنی‌داری نداشتند. رضایت بیماران از روش بی‌دردی در گروه PCA بیشتر بود اما در میزان رضایت‌مندی پرستاران بین دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت.
نتیجه‌گیری: میزان کاهش درد در هر دو روش PCA و اپیدورال برابر است. با توجه به ساده‌تر و ارزان‌تر بودن روش PCA می‌توان از آن برای بی‌دردی بعد از عمل با اطمینان کافی استفاده کرد. همچنین بهتر است روش اپیدورال در بیماران با مشکلات ستون فقرات، اختلالات عصبی عضلانی و اختلالات حسی به‌کار برده نشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
وحیده شاه نظری
Department of Anesthesiology, Alvand Day Clinic, Hamadan, I.R. Iran.
افشین فرهانچی
Department of Anesthesiology, Faculty of Medicine, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, I.R. Iran.
حمیدرضا خورشیدی
Department of Surgery, Faculty of Medicine, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, I.R. Iran.
سجاد دانشیار
Student Research Committee, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, I.R. Iran.
سعادت ترابیان
Department of Epidemiology and Biostatistics, Faculty of Public Health, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, I.R. Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :