اثربخشی بسته آموزشی بر عود و شدت خونریزی در بیماران مبتلا به خونریزی بینی
محل انتشار: دوماهنامه فیض، دوره: 22، شماره: 6
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 271
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FEYZ-22-6_010
تاریخ نمایه سازی: 1 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: خونریزی از بینی اختلالی است که حدود 60 درصد از جمعیت آن را تجربه می کنند و عدم درمان و پیشگیری از آن مشکلات زیادی را برای فرد ایجاد می کند. در این مطالعه اثربخشی بسته آموزشی بر کاهش عود خونریزی بینی مورد بررسی قرار گرفته است.
مواد و روش ها: کارآزمایی بالینی حاضر روی 60 بیمار مبتلا به اپیستاکسی راجعه مراجعه کننده به بیمارستان متینی شهر کاشان انجام شد. بیماران به صورت تصادفی در گروه های مداخله (30 نفر) و کنترل (30 نفر) قرار گرفتند. هر دو گروه درمان های معمول را به صورت یکنواخت دریافت کرده و آموزش از طریق بسته آموزشی که شامل گفتگوی چهره به چهره به مدت 20 دقیقه و در اختیار قرار دادن پمفلت آموزشی بود به گروه مداخله داده شد. پس از گذشت یک ماه از آموزش در پایان هفته چهارم و هشتم و دوازدهم میزان شدت و عود خونریزی از بینی مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: میزان 60 درصد بیماران گروه مداخله و 66/7 درصد بیماران گروه کنترل زن و بقیه مرد بودند. میانگین سنی افراد در گروه مداخله 19/39±50/8 و در گروه کنترل 18/19±51/47 سال بود. فراوانی عود خونریزی از بینی طی چهار هفته اول در گروه مداخله و کنترل به ترتیب 20 و 46/7 درصد بود (0/03=P)، درحالی که این میزان طی هفته های هشتم به ترتیب 7/6 و 7/16 درصد (0/43=P) و دوازدهم صفر و 7/6 درصد (0/49=P) در گروه های مداخله و کنترل بود. همچنین، شدت خونریزی در هفته اول (0/07=P) نسبت به هفته های هشتم (0/37=P) و دوازدهم (0/35=P) کمتر بود.
نتیجه گیری: آموزش چهره به چهره و پمفلت برای بیماران مبتلا به اپیستاکسی در کوتاه مدت می تواند موجب کاهش عود خونریزی شده، درحالی که بر شدت خونریزی تاثیر کمی دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد افشار
Trauma Nursing Research Center, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, I. R. Iran.
انسیه صباغی
Faculty of Nursing and Midwifery, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, I. R. Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :