اثر سمیت برخی مواد ضد انجماد بر نرخ تفریخ جنین ماهی قرهبرون (Acipenser persicus)

چکیده انجماد جنین عبارتند از جایگزین کردن مواد ضد انجماد با آب درون جنین است. انجماد موفقیتآمیز جنین ماهیان نیازمند ورود مقادیر و غلظتهای مناسبی از مواد ضد انجماد به قسمتهای مختلف جنین است. در مطالعه حاضر بهمنظور بررسی اثر سمیت مواد ضد انجماد، جنین ماهی قرهبرون در مرحله مورولا (۶ ساعت پس از لقاح) مورد بررسی قرار گرفت. از مواد ضد انجماد نفوذپذیر؛ متانول، دی متیل سولفوکساید و ترکیب اتیلن گلیکول به همراه دی متیل سولفوکساید در غلظتهای (۵/۰، ۷۵/۰ و ۱ مولار) و به همراه مواد ضد انجماد نفوذناپذیر سوکروز استفاده گردید. تخمها در طی ۳ مرحله و هر مرحله نیز به مدت ۵ دقیقه در معرض محلولها به ترتیب از مولاریته کم به مولاریته بالا قرار گرفته و تا زمان تفریخ در انکوباتورها قرار گرفتند. از لحاظ نرخ تفریخ اختلاف معنیدار آماری بین مواد ضد انجماد مختلف انتخاب شده، در هر سه تیمار در مقایسه با گروه شاهد وجود نداشت (۰۵/۰P> و تحت آزمون دانکن). اگر چه از میان مواد ضد انجماد نفوذپذیر، ترکیب اتیلن گلیکول به همراه دی متیل سولفوکساید بیشترین سمیت را برای جنین ماهی قرهبرون داشت. همچنین سطوح مختلف متانول را نسبت به ترکیب اتیلن گلیکول به همراه دی متیل سولفوکساید بهتر تحمل کرده و نسبت به آن حساسیت کمتری داشت اما جنین ماهی مورد مطالعه سطوح مختلف از مواد دی متیل سولفوکساید را نسبت به دو ماده دیگر بهتر تحمل کرده و حساسیت کمتری نسبت به آنها نشان دادند.

کلیدواژه ها:

مواد ضد انجماد ، سمیت مواد ضد انجماد ، نرخ تفریخ ، جنین قره برون