اثر تغذیه برگی آهن بر میزان کلروفیل و فعالیت برخی آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی میوه توت‌فرنگی رقم کاماروسا

آهن از عناصر ضروری ریز مغذی در گیاهان به شمار می­رود که نقش مهمی در رشد و نمو میوه توت­فرنگی دارد. هـدف از این پژوهش، تغذیه برگی آهن، تعیین غلظت بهینه و بررسی تاثیر آن بر برخی خصوصیات میوه توت‌فرنگی رقم کاماروسا بود. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در یک گلخانـه­ هیدروپونیک در شهر زنجان اجرا شد. بدین منظور، ابتدا در یک آزمایش مقدماتی تاثیر محلول­پاشی غلظت­های مختلف آهن (صفر- 200-400-600-800-1000-1200-1400-1600-1800 و 2000 میکرومول بر لیتر) طی چهار نوبت­ زمانی (سه، شش، نه و 12 روز بعد از محلول‌پاشی) در میوه تـوت‌فرنگـی مورد بررسی قرار گرفتند. سپس غلظت 1400 میکرومول بر لیتر به عنوان غلظت بهینه انتخاب گردید. نتایج نشان داد اثر محلول­پاشی غلظت 1400 میکرومول بر لیتر آهن بر کلروفیل a، کلروفیلb ، فعالیت آنزیم‌های کاتالاز (CAT)، پراکسیداز (POD)، آسکوربات پراکسیداز (AXP)، محتوای مالون‌دی­آلدئید (MDA) و پراکسید هیدروژن (H2O2) معنی­دار بود در حالی که بر فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، پروتئین محلول کل و pH آب میوه تاثیر معنی­داری نداشت. افزون بر این، کاربرد آهن منجر به افزایش 21/8 درصدی کلروفیل a، 67/7 درصدی کلروفیلb ، 36/13 درصدی CAT، 54/24 درصدی POD، 04/18 درصدی AXP و کاهش 2/11 درصدی MDA و 54/8 درصدی H2O2 در میوه­های محلول­پاشی شده در مقایسه با میوه­های شاهد شد. همچنین، غلظت انتخابی آهن موجب تسریع رسیدگی میوه به مدت سه تا چهار روز گردید. دلایل اصلی تاثیر محلول­پاشی آهن را می‌توان به افزایش آهن درونی گیاه و کارآیی بهتر کلروفیل‌های a وb  مرتبط دانست. به طور کلی، جهت تولید گلخانه­ای میوه توت‌فرنگی رقم کاماروسا و کشت آن در محیط بدون خاک، با توجه به نتایج این تحقیق می­توان غلظت 1400 میکرومول بر لیتر آهن با روش محلول‌پاشی را پیشنهاد نمود.

کلیدواژه ها:

محلول‌پاشی ، گلخانه ، فتوسنتز ، رسیدگی ، کاماروسا