بررسی عوامل مؤثر بر عدم تمایل شهروندان به استفاده از پل های عابر پیاده (مطالعه موردی: شهر پره سر، استان گیلان)

عبور عابرین پياده از عرض خيابان در مناطق شهری همواره باعث ایجاد بی نظمی در حرکت اتومبيل ها شده و نيز خطرات جانی را برای عابرین به همراه خواهد داشت. پل های هوایی عابر پياده به منظور افزایش ایمنی عابرین و جلوگيری از تداخل حرکت سواره و پياده طراحی و اجرا می شوند. اما متأسفانه گذر عابرین پياده از عرض جاده و آن هم دقيقاً از زیر پل هوایی به امری عادی تبدیل شده است. بسياری از شهروندان بدون توجه به این نکته که پل عابر برای تأمين ایمنی و رفاه حال ایشان بوده و با صرف هزینه های کلان ساخته می شود، در سطح شهر در رفت و آمدند. هدف اصلی از انجام این تحقيق، بررسی عوامل مؤثر بر عدم تمایل شهروندان شهر پره سر به استفاده از پل های عابر پياده است. این پژوهش از نظر ماهيت، کاربردی بوده و روش تحقيق آن توصيفی - تحليلی است. جامعه آماری این تحقيق کليه عابرین پياده شهر پره سر می باشد که با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 366 نمونه انتخاب و برای گردآوری اطلاعات نيز پرسشنامه ای تهيه شد که پایایی آن از طریق اندازه آلفای کرونباخ به ميزان 0/811 مورد تأیيد قرار گرفت. همچنين از نرم افزار spss جهت تجزیه و تحليل داده ها استفاده گردید. نتایج نشان می دهد که رابطه معناداری در سطح 95 درصد بين متغيّرهای مستقل شامل نبود موانع فيزیکی در اطراف پل عابر، مکانيزه نبودن پل ها و نبود برنامه های آموزشی و فرهنگی با متغيّر وابسته (عدم تمایل شهروندان به استفاده از پل های عابر پياده) وجود دارد.

کلیدواژه ها:

پل عابر ، عابرین پياده ، شهر پره سر