بررسی عوامل مؤثر بر فرسودگی شغلی معلمان آموزش و پرورش شهرستان برخوار و ارائه راهكارهایی جهت پیشگیری آن

هدف از اين تحقيق بررسي عوامل مؤثر بر فرسودگي شغلي معلمان آموزش و پرورش شهرستان برخوار و ارائهراهكارهايي جهت پيشگيري آن بود. جامعه آماري تحقيق عبارت بود از تمامي معلمان شهرستان برخوار اعم از زن و مرد درهمه دوره هاي تحصيلي كه 158 نفر از معلمان به عنوان نمونه آماري انتخاب گرديدند. ابزار اندازه گيري در اين تحقيقپرسشنامه فرسودگي شغلي ماسلاچ (1981) است. سؤال اساسي تحقيق در رابطه با ميزان فرسودگي شغلي معلمان زن ومرد و تفاوت آنها از لحاظ فرسودگي شغلي از ديدگاه معلمان بود. براي تجزيه و تحليل دادهها از آمار توصيفي شاملفراواني، درصد، انحراف معيار، ميانگين و نمودار ستوني استفاده شد و محاسبات با نرم افزار spss/windows صورتگرفت. هم چنين از آمار استنباطي شامل ضريب رگرسيون و تحليل واريانس چند متغيره به منظور تعيين ميزان معنا داريسؤالات استفاده شد. نتايج نشان داد كه 34/8 درصد معلمان داراي فرسودگي شغلي در بعد خستگي عاطفي مي باشند و در واقع بيشتر آنان قادر به برقراري روابط عاطفي با ديگران هستند. 14/6 درصد از معلمان از فرسودگي شغلي در بعد مسخشخصيت رنج مي برند؛ بنابراين اكثريت آنان داراي نگرش منفي نسبت به ديگران، احساسات منفي و يا پاسخ هايغيراحساسي نسبت به ديگران نيستند 76/6 درصد از معلمان داراي فرسودگي در بعد فقدان عملكرد فردي هستند كه نشان دهنده آن است كه معلمان از تلاش هاي حرفه اي خود برداشت منفي داشته و احساس مي كنند كه در شغلشانپيشرفتي ندارند. ميزان فرسودگي شغلي به تفكيك جنسيت نيز مورد بررسي قرار گرفت و نتايج نشان داد كه در هر سهبعد فرسودگي شغلي، معلمين مرد درصدهاي بيشتري را به خود اختصاص داده اند.

کلیدواژه ها:

فرسودگي شغلي ، خستگي عاطفي ، مسخ شخصيت ، عدم موفقيت فردي ، معلمان