اثربخشی آموزش نظم جویی هیجانی بر سازگاری کودکان دچار اختلال ADHD

هدف پژوهش تعیین اثربخشی آموزش نظم دهی هیجانی بر سازگاری کودکان 8 تا 10 سال دچار اختلال ADHD بود. پژوهش حاضر شبه تجربی با گروه های آزمایش، گروه گواه و طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش حاضر ۷۴ دانش آموز پسر 8 تا 10 سال ارجاع داده شده به مرکز مشاوره آموزش و پرورش منطقه 15 تهران بود. ابتدا مصاحبه بالینی ساختار یافته انجام و سپسمقیاس درجه بندی اختلال نقص توجه/بیش فعالی بزرگسالان کانرز 1999 و مقیاس سازگاری دانش آموزان (سینها و سینگ، 1380 ) گرفته شد که پس از تجزیه و تحلیل داده ها 24 دانش آموز انتخابو به صورت تصادفی در دو گروه کاربندی شدند. افراد گروه آزمایش مداخله هشت جلسه ای را به صورت گروهی دریافت و افراد گروه گواه در لیست انتظار قرار گرفتند. هر دو گروه قبل و بعد از آزمایش مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها: یافته ها تفاوت معناداری را بین عملکرد دو گروه آزمایش و گواه در نشانه های نقص توجه/بیش فعالی p=0/001,f=17/14 و سازگاری p=0/001,f=11/55 در مرحله پس آزمون نشان داد. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها میتوان نتیجه گیری کرد که آموزش گروهینظم دهی هیجانی، علاوه بر سازگاری؛ از میزان نشانگان نقص توجه/بیش فعالی می کاهد. لذا نهادهای خانواده، تربیتی، آموزش و پرورش و مراکز خدمات روانشناختی و مشاوره می توانند در جهت بهبود این اختلال از این روش بهره مند شوند

کلیدواژه ها:

نظم دهی هیجانی ، سازگاری ، نقص توجه/بیش فعالی