بررسی کارایی دستگاه گوگرد سوز در اصلاح آبهای با کیفیت پایین برای آبیاری فضای سبز

از آنجا که اکثر مناطق کشور ایران در تقسیم بندیهای جغرافیایی جزو مناطق خشک و نیم خشک قرار میگیرد، برای آبیاری فضای سبز نمی توان به آب های حاصل از نزولات آسمانی اکتفا کرد. آبیاری فضای سبز و چمن نیاز به آب زیادی دارد و تأمین این آب از منابع آب معمولی (نظیر آب شرب و غیره) غیر ممکن است، بنابراین جا دارد که از آب های با کیفیت پایین نظیر آب های با بی کربنات بالا و پساب های شهری با اندک تغییراتی در کیفیت آنها حداکثر استفاده را در آبیاری بعمل آورد. یکی از راهکارهای ارتقاء کیفیت این آب ها کاهش بی کربنات و pHآنهاست که با اعمال روش هایی چون اسیدی کردن آب آبیاری امکانپذیر است. از جمله مزیت های اسیدی کردن آب آبیاری کاهش صدمات شوری و قلیائیت آب و خاک (با توجه به اینکه اکثر خاک های ایران شور و قلیایی است)، افزایش قابلیت جذب بعضی از عناصر غذایی، افزایش کارآیی مصرف آب در آبیاری فضای سبز و چمن و رفع گرفتگی سیستم های آبیاری قطره ای است. دستگاه گوگرد سوز وسیله ای مطمئن برای اسیدی کردن آب آبیاری است که علاوه بر سهولت استفاده از آن هزینه اسیدی کردن و بازدهی آن در مقایسه با روش های مشابه مانند استفاده مستقیم از اسید سولفوریک در آب آبیاری و غیره پایین تر است. هدف از این مقاله بررسی کارایی دستگاه گوگرد سوز در اصلاح کیفیت آب های با بی کربنات بالا و مقایسه آن با سایر روش های کاربرد مواد اسیدی در آب آبیاری است.

کلیدواژه ها:

دستگاه گوگرد سوز ، آبهای بی کربنانه ، پسابهای شهری ، فضای سبز و اسیدی کردن آب