بررسی اندیشۀ اندوه و ناامیدی در ادبیات فارسی از گذشته تا امروز

ادبیات هر ملت آیین های است از رویدادهای مختلفی که در دوره های مختلف متحمل شده اند. حس و حال شخصینویسندگان و شاعران، احساسات و عواطف درونی، مسائل موجود و فضای حاکم بر جامعه ای که در آن زندگی میکردند، همه در آیینۀ ادبیات بازتاب می یابند. در ادبیات فارسی، از گذشته تا امروز، یأس، ناامیدی، غم و اندوه ازپررنگترین مضامین بوده است. این پژوهش، به بررسی علل و عوامل بروز یأس و اندوه در شعر و نثر فارسی وشیوه های ابراز آن توسط شاعران و نویسندگان پرداخته است. این بررسی از متون پیش از اسلام آغاز شده و سپس،ادبیات فارسی را در دوره های مختلف نظم و نثر تا دورۀ معاصر مورد توجه قرار داده است. در هر دوره، شواهدی از نظمو نثر فارسی که اندیشۀ یأس و اندوه را بازتاب می دهند ارائه شده و سعی بر آن بوده است تا عوامل فردی، اجتماعی وفرهنگی که موجب بروز این احساسات در ادبیات فارسی بوده اند شناسایی شوند.

کلیدواژه ها:

ناامیدی ، یأس ، اندوه ، شعر فارسی