طبقه بندی دوبیتی های محلی محمدحسن باقری مشهور به غُلمَل

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 210

فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

LCONF06_056

تاریخ نمایه سازی: 30 فروردین 1400

چکیده مقاله:

سروده های محلی هر سرزمین بخشی باارزش از فرهنگ مردم آن سرزمین است و پرداختن بدان ها و ثبت و ضبط آنها درآینده ای نه چندان دور بسیاری از پرسش های جامعه شناسان، زبان شناسان و غیره را پاسخ خواهد داد. روش گردآوریِ مطالب دراین پژوهش میدانی و کتابخانه ای بوده و روش پژوهش نیز تحلیل محتوا با رویکرد تحلیلی- توصیفی بوده است. در این پژوهش نگارنده به معرفی محمد حسن باقری، مشهور به غُلمَل پرداخته و پس از گردآوری دوبیتی های محلی وی، آنها را بررسی،تحلیل و طبقه بندی کرده است. و پربسامدترین بن مایه های این اشعار را با ذکر شاهد مثال هایی بیان کرده اند. پربسامدترین بن-مایه های اشعارِ محلی محمدحسن، عشق و شوخ طبعی است که از میان عاشقانه ها به وصف معشوق و بیان حال و هوای جدایی ووصال بیشتر توجه شده است. وی برای پرداختن به شوخ طبعی و فروع آن از شگردهای مختلفی چون: خلاف معمول، پرداختنبه موضوعات کم اهمیت، مقایسه، تشبیهات غیر معمولی، غافلگیری و هزل بهره برده است. همچنین بخشی از سروده هایمحلی وی دارای نماد است و می توان آنها را در زمره ی اشعار سمبلیک قرار داد.

نویسندگان

حسن رنجبر

دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه هرمزگان و پژوهشگر فرهنگ مردم