تاثیر آموزش خیاطی بر توانمندسازی، خودکارآمدی عمومی و اعتماد به نفس زنان بدسرپرست و خودسرپرست

در این پژوهش به بررسی تاثیر آموزش خیاطی بر توانمندسازی، خودکارآمدی عمومی و اعتماد به نفس زنان بدسرپرست و خودسرپرست شهر گرمی پرداخته می شود. نمونه مورد پژوهش 30 نفر از زنان 18 - 58 ساله بودند که از بین زنان در آموزش دیده فنی حرفه ای و کانون مهارت آموزی شهر گرمی به طور تصادفی انتخاب شدند. آموزش گروهی خیاطی، هفته ای سه جلسه (هر جلسه به مدت 2 ساعت در طی مدت 3 ماه) برای هر یک از گروه های نمونه انجام شد. یکبار در جلسه اول قبل از شروع اموزش ها پیش ازمونی از نمونه ها گرفته شد، یک هفته بعد از آخرین جلسه آموزش ها، پس آزمون برای هر گروه اجرا شد. ابزار استفاده شده در پژوهش، پرسشنامه اطلاعات فردی و شغلی، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی، پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت و پرسشنامه ارزیابی کارآفرینی بود. برای تجزیه و تحلیل فرضیه پژوهش داده های بدست آمده از روش تحلیل کواریانس چند متغیره MANCOVA استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که آموزش خیاطی بر توانمندسازی، خودکارآمدی عمومی و اعتماد به نفس زنان بدسرپرست و خودسرپرست شهر گرمی تأثیر دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش خیاطی ، توانمندسازی ، خودکارآمدی عمومی ، اعتماد به نفس ، زنان بدسرپرست و خودسرپرست