تاثیر مدیریت استعداد بر فراموشی سازمانی هدفمند با نقش میانجی چابکی سازمانی (مطالعه موردی: اداره کل ورزش و جوانان استان تهران)

هدف کلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر مدیریت استعداد بر فراموشی سازمانی هدفمند با نقش میانجی چابکی سازمانی (مطالعهموردی: اداره کل ورزش و جوانان استان تهران) می باشد. پژوهش حاضر پژوهشی توصیفی از نوع همبستگی و مبتنی برمدلسازی معادلات ساختاری است. جامعۀ آماری پژوهش را تمام کارکنان ادارۀ ورزش و جوانان استان تهران تشکیل داده کهتعداد آنها 250 نفر می باشد. نمونۀ آماری برابر با جامعۀ آماری و به صورت تمام شمار انتخاب شده است. در این تحقیق ازپرسشنامه فراموشی سازمانی محمودوند (1390)، مدیریت استعداد معالی تفتی (1390) و چابکی سازمانی اسپایتزر (2007)استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده های توصیفی از شاخص های آمار توصیفی، آزمون کلموگروف- اسمیرنوف، ومدلسازی معادلات ساختاری با رویکرد تحلیل مسیر استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل آماری این تحقیق از نسخه 20نرم افزار SPSS و AMOS استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که مدیریت استعداد با ضریب رگرسیونی 0/47 و سطحمعناداری کوچکتر از 0/05 بر فراموشی سازمانی هدفمند در ادارۀ کل ورزش و جوانان استان تهران تاثیر مثبت معناداری دارد.همچنین، مدیریت استعداد با ضریب رگرسیونی 0/53 و سطح معناداری کوچکتر از 0/05 بر چابکی سازمانی در ادارۀ کل ورزشو جوانان استان تهران تاثیر مثبت معناداری دارد. در نهایت، نتایج تحلیل مسیر نشان می دهد که مدیریت استعداد ضمن تأثیرمستقیم روی فراموشی سازمانی (0/057-) از طریق متغیر میانجی چابکی سازمانی به میزان 0/526 نیز بر روی فراموشیسازمانی تاثیر دارد و باعث افزایش فراموشی سازمانی می گردد. بنابراین، پیشنهاد می شود مدیریت استعداد به عنوان یکی ازمهمترین اقدامات سازمانی در اولویت های برنامه های اجرایی اداره ی کل ورزش و جوانان استان تهران قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مدیریت استعداد ، راموشی سازمانی ، چابکی سازمانی ، ادراۀ کل ورزش و جوانان استان تهران