ارزیابی تغییرات ساختاری مغز در بیماران مبتلا به اختلال وابستگی به تریاک و در درمان نگهدارنده با متادون ، درمان تنتور اپیوم و افراد سالم

مقدمه: درمان نگهدارنده با متادون و تنتور اپیوم به عنوان راهکارهای کاهش آسیب در بیماران وابسته به مواد افیونی در ایران توصیه می شود. با این حال ، اثرات مصرف طولانی مدت متادون و تنتور اپیوم بر مغز بیماران مبتلا به اختلال وابستگی به تریاک کاملاً درک نشده است. در این مطالعه اثرات درمانهای نگهدارنده با متادون و تنتور اپیوم بر روی حجم مغز معتادان به تریاک تحت درمان نگهدارنده از طریق حجم سنجی با تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI) مغز و مقایسه آنها با شرکت کنندگان سالم بررسی شده است.مواد و روشها: این مطالعه مورد- شاهدی در سالهای 2015-2017 در شهر مشهد انجام شد. از طریق روش نمونه گیری در دسترس، 36 شرکت کننده در 3 گروه مساوی ( درمان نگهدارنده با متادون ، تنتور اپیوم و کنترل نرمال) تخصیص یافتند. حجم ماده خاکستری ، لوب فرونتال ، لوب تمپورال ، شکنج سینگولیت ، سیستم لیمبیک ، آمیگدال و هیپوکامپ همه شرکت کنندگان با استفاده از حجم سنجی با MRI ارزیابی شد.یافته ها: میانگین حجم هر منطقه مورد ارزیابی از مغز بین سه گروه ، اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد (05 / 0P>).نتیجه گیری: درمان نگهدارنده با متادون و تنتور اپیوم تاثیرات منفی بر حجم ماده خاکستری ، لوب فرونتال ، لوب تمپورال ، شکنج سینگولیت ، سیستم لمبیک ، آمیگدال و هیپوکامپ معتادان به تریاک تحت درمان نگهدارنده ندارد.

کلیدواژه ها:

تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی ، متادون ، وابستگی به تریاک ، مغز