تبیین نقش طراحی بام سبز در غنای کیفی فضاهای زیستی

استفاده از فناوری/رویکرد بام سبز به علت ارزش افزوده بالای زمین و پایین بودن مساحت فضای سبز شهری در جهت بهبود و پایداری کیفیت فضاهای زیستی، گزینه مناسبی است. بام سبز، یک سیستم سبک وزن مهندسی ساز است که رشد گیاه را در بام میسر ساخته و در عین حال از بام محافظت می کند . این گیاهان از پخش شدن گرد و خاک در هوا جلوگیری می کنند و از ساختمان در برابر ا شعه های فرا بنفش، باران و ف شار باد محافظت می نمایند. در سال های اخیر عوامل اجتماعی به عنوان پیش نیازی برای پایداری تمرکز زیادی را به خود معطوف کرده ا ست و قطعا ا صول معماری پایدار که همان حفظ انرژی های طبیعی، کاهش اســتفاده ازســوخت های فسـیلی و همزیســتی با محیط و اقلیم اســت؛ باید مد نظر طراحان و فعالان عرصــه معماری قرار گیرد . در این پژوهش، به بررسی و تبیین نقش طراحی بام سبز در غنای کیفیت های فضاهای زیستی، پرداخته و با برر سی تجارب خارجی و داخلی در زمینه پروژه هایی که در خصوص بام سبز کار شده و نتایج حا صل آمده، نقاط قوت و مزایای اجرای این طرح ها را به همراه اصول و جزئیات هر طرح استخراج شده است

کلیدواژه ها:

بام سبز ، معماری پایدار ، فضاهای زیستی ، سبزینگی ، کیفیت فضایی