بررسی تجارب جهان و ایران در زمینه بازآفرینی شهری

شهر مقوله ای پیچیده و چندگانه است و همواره موضوعات متعددی را جهت مطالعه و بررسی در دل خـود جای داده است. رویکرد بازآفرینی شهری بـه دنبـال حـل مشکلات موجود در نواحی دچار افت شهری خصوصـا بخـش مرکـزی شهرهاسـت. ایـن رهیافـت بـا رویکردهـای متفـاوتی بـه بازآفرینی نواحی مرکزی شهرها پرداخته است. هدف پژوهش حاضر بررسی تجارب جهان و ایران در زمینه بازآفرینی شهری است. بنابراین، با بهره گیری از سوابق و اسناد و اطلاعات موجود بـه صـورت توصـیفی-تحلیلـی به تبیین موضوع پرداخته و از نظر هدف نیز این تحقیق از نوع کاربردی میباشد. در بخش دیدگاه های نظری و مروری بر مطالعات پیشین، روش توصیفی به کار گرفته شد. در عین حال، مفـاهیم اصـلی مربوط به بازآفرینی و بازآفرینی پایدار جهان و ایران با استفاده از مطالعات اسنادی و کتابخانه ای شناسایی و تحلیل گردیده است. مروری بر تجربه های بازآفرینی در کشور ایران مانند اصفهان، تبریز، تهران و غیره نشان میدهد، دستیابی به موفقیت در برنامه بازآفرینی، مستلزم درنظر گرفتن ملاحظاتی در مورد چالشهای پیشروی این بازآفرینی است. بنابراین، تحقق آنها مستلزم شناخت نیروهای اجرایی بازآفرینی و ارائه الگویی برای تقویت ظرفیتهای لازم در این راستا است. همچنین بررسی تجارب بازآفرینی فرهنگ مبنا در شهرهای مختلف دنیا بیانگر تفاوت هایی در اتخاذ این رویکرد میباشد. در این شهرها فعالیتهای فرهنگی در کنار سایر فعالیت ها اعم از اقتصادی و اجتماعی به عنوان یک استراتژی به محیط شهری مورد نظر، تزریق شده است و به عبارتی، رویکرد به فرهنگ در قالب »بازآفرینی فرهنگی« بوده است. این تجربه در شهرهایی مانند سنگاپور، شانگهای و پکن با هدف ایجاد شهر جهانی و با انجام پروژه های فرهنگی و هنری در مقیاس کلان صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

تجارب ، ایران و جهان ، بازآفرینی شهری.