تحلیلی بر ابعاد وجودی باغ سازی ایران باستان براساس سطوح ادراکی ابن سینا در حکمت مشائیان

هنر باغ سازی را می توان از جوانب بسیاری مورد بررسی قرار داد، یکـی از آنهـا دیـدگاه فلسـفی اسـت کـه متاسـ فانه از دیـد پژوهشگران معماری منظر مورد اجحاف قرار گرفته است. در این مقاله سعی شده است با روشی تحلیلی تطبیقـی بـه بررسـی ساختار باغ ایرانی و ارتباط آن با نوع ادراک از دیدگاه ابن سینا در فلسفه مشـاء بپـردازد، در گـامی پیشـرفته تـر تحلیلـی بـر چگونگی تجلی هر یک از سطوح ادراکی ابن سینا در بعدهای فیزیکی و هندسی باغ ایرانـی خواهـد داشـت و براسـاس نتـایج حاصل شده ، علت وجودی مصداق های ویژه باغ ایرانی را توصیف می نماید. در نهایت این نتیجـه حاصـل گردیـد کـه سـطح ادارکی احساس و عقل به طور غالب در اکثر ابعاد وجودی باغسازی ایران باستان مورد توجه بوده است، نوع ادراک خیال نیز بر پایه بعد معنایی تجلی می یاد و وهم دارای کمترین نوع ظهور ادارکی در باغسازی ایران باستان است.

کلیدواژه ها:

باغ سازی ، باغ ایرانی ، فلسفه ، ابن سینا ، ایران باستان.