تحلیل مفهوم آرمان شهر منطبق بر دیدگاه های اندیشمندانِ جهانِ شرق و غرب

انسان موجودی کمال گرا و آرمان گراست و این تمایل را در همه جنبه های زندگی بشر و در تمام دوران های زنـدگی اش مـی تـوان دید، در قرون متمادی دستیابی به جامعه آرمانی از دغدغه های اصلی بشر بوده و هست، این مسئله از دیر باز در فکـر و بیـان علمـا و اندیشمندان وجود داشته است، آرمان شهر در لغت به معنای شهری آرمانی و ایده آل است و در اصطلاح، جامعه ای برین و والاست که در آن، همه ی امور بر وفق مراد و میل باشد. آرمان شهر گرایی از قدیمی ترین نظریه هـای سیاسـی در مـورد جوامـع و بـه خصـوص شهرهاست، سودای نیل به جامعه ای کامل و آرمانی و به دور از رنج و درد گذشته ای دراز دارد. آرمان شهرها در هر عصری با نگـرش انتقادی به وضع موجود، به آینده ای روشن که در آن آزادی و عدالت وصلح و آسایش موج می زند نظر دارند. ویژگی های آرمان شهر ریشه در حکمت عملی دارد و از آنجا که حکمت عملی بدنبال آشکار و توضیح اخلاق فردی و تدبیر منزل است، نیز به ایـن امـور مـی پردازد. این مقاله با روش توصیفی و تحلیلی و با بررسی مطالعات اسنادی در مورد دیدگاه ها، اندیشه ها و نظـام فلسـفی اندیشـمندان صاحب نظر5 شرق و غرب، ابونصر فارابی و خواجه نصیرالدین طوسی در جهان اسلام و کارل مارکس و آگوستین در جهان غرب با هدف فهم5 مفهوم آرمان شهر و تحولات این اندیشه در یک بستر اجتماعی، تاریخی و سیاسی مورد بررسی قرار گرفتـه اسـت، نتـایج مطالعـه نشان می دهد که ایده آرمان شهر نیز علی رغم تعریف ظاهری ثابت، با توجه به شرایط تاریخی، اجتماعی و سیاسی متفاوت، به لحـاظ تعریف، ماهیت و هدف دگرگونی های بسیاری را از سر گذرانده است.

کلیدواژه ها:

آرمان شهر ، مدینه فاضله ، اتوپیا ، حکمت