بررسی نقش پایبندی به دین در کاهش آسیب های فضای مجازی دانش آموزان پایه دوازدهم دبیرستان پسرانه ابن سینا در شهر تاکستان

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 249

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RCSTE01_038

تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1400

چکیده مقاله:

تجربه حاضر، به بررسی نقش پایبندی به دین در کاهش آسیب های فضای مجازی در میان دانش آموزان پایه دوازدهم کلاس 301 دبیرستان ابن سینا شهرستان تاکستان در سال تحصیلی (1400-1399) می پردازد. این تجربهبه دنبال پاسخ به این سؤال است که آیا آموزه های دینی در کاهش آسیب های فضای مجازی بر دانش آموزان مورد پژوهش مؤثرند یا نه؟ در این تجربه نشان داده شد که آموزه های دینی بر این معضل تأثیر شگرفی دارند. هدف از تدوین این تجربه شناخت زمینه های مؤثر در شکل گیری، گسترش و یافتن راهکارهای مقابله با کاهش، کنترل و پیشگیری آسیب های اجتماعی در دانش آموزان با تأسی از آموزه های دینی و شعائر اسلامی می باشد. بین آموزه های دینی و کاهش آسیب های اجتماعی در میان این دانش آموزان رابطه وجود دارد و توجّه به آموزه های دینی در شرایط فعلی می تواند در کاهش این آسیب های اجتماعی نقش اساسی ایفا نماید. نهادینه کردن آموزه های دینی تأثیر مثبتی در کاهش آسیب های اجتماعی دارد. بی توجّهی خانواده ها به مسئله تربیت دینی موجب افزایش آسیب های مذکور شده است. نتایج حاصل از تجربه نشان می دهد که استفاده از فضای مجازی در ابعاد خانوادگی، تحصیلی، سازگاری، اعتقادی - عبادی و روانی در دانش آموزان تأثیر منفی داشته و از میان وسایل شبکه های اجتماعی مجازی، تلفن همراه و اینترنت بیشترین آسیب را داشته است. تقویت ارتباطات منطقی و عاطفی در خانواده و جایگزین کردن تفریح های سالم، در گیرکردن افراد در فعالیت ها و برنامه های مثبت را مهمترین راهکار برای کاهش آسیب های فضای مجازی می باشد. در این تجربه، سعی شده است با تبیین مفاهیم فضای مجازی و تأثیر آن بر دانش آموزان، نقش آن را در کاهش، کنترل و پیشگیری با کمک آموزه های دینی و اسلامی مورد بررسی قرار داده شود. داده های این تجربه به شیوه کتابخانه ای، پرسشنامه و توصیفی- تحلیلی جمع آوری شده است. جامعه آماری متشکل از دانش آموزان پایه دوازدهم دبیرستان پسرانه ابن سینا در شهر تاکستان می باشد.

نویسندگان

جواد رحمانی

دکترای تخصصی زبان شناسی همگانی