تجارب زیسته دانشجویان شاغل کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی از منظر کاربرد آموخته ها در عمل

امروزه هر جامعه ای برای پیشرفت و تعالی، نیاز به نیروی انسانی کارآمد و متخصص دارد. آموزشعالی در تمامی کشورهای دنیا نقش اصلی و تعیین کنند های را در جهت تربیت نیروی انسانی کارآمد دارد(لک، احمد، 1389). قطعاً کشور ما نیز از این قاعده مستثنا نیست. یکی از مهم ترین عواملی که می تواند درتحقق اهداف آموزش عالی هر کشور، نقش بسزایی ایفا کند، برنامه های درسی آموزش عالی آن کشور استازاین رو می توان گفت برنامه درسی یکی از عناصر مهم ارتقا دهنده کیفیت آموزش عالی و متناسب کنندهآموزش عالی، با بروزترین فناوری ها و همچنین نیازهای روز بازار کار است (نوروز زاده، 1385). یکی از مسائلمهم در آموزش عالی، بهبود کیفیت آموزش و ارائه خدمات تخصصی و پژوهشی در آموزش، متناسب بانیازهای دانشجویان است (کریمی و شریف، 1393). برخی از چالش هایی که می تواند گریبان گیر نظامآموزش عالی شود، کاهش کیفیت آموزش و عدم تناسب آموزش با نیازهای دانشجویان و همچنین نیازهایجامعه است (دیو، 1976). اگر کیفیت آموزش عالی به خصوص در دوره کارشناسی ارشد مطلوب نباشد،فارغ التحصیلان نخواهند توانست وظایف تخصصی خود را به درستی انجام دهند و باعث کمبود نیروی انسانیکارآمد می شود و برنامه های توسعه و رشد اقتصادی _ اجتماعی کشور را به خطر می اندازد (ابیلی، 1381 بهنقل از شبیری و شمس پایکیاد، 1394). ازاین رو بر آن شدیم تا با بررسی ادراک دانشجویان شاغل در رشتهبرنامه ریزی درسی به این سؤال پاسخ دهیم که آیا آموخته های دانشجویان رشته کارشناسی ارشد برنامه ریزیدرسی در حیطه شغلی آنان کاربرد داشته است؟