واکاوی معیارهای سازماندهی فضایی - مکانی خدمات آموزش عالی در شهرها

دستیابی به عدالت اجتماعی در شهرها مستلزم رعایت عدالت فضایی و دسترسی مطلوب به همه خدمات و کاربری های شهری است که جانمایی و سازماندهی مراکز آموزش عالی در شهرها، به واسطه اهمیت شهری و فراشهری خود نیازمند از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از اینرو در این مقاله به واکاوی و تحلیل معیارهای سازماندهی فضایی - مکانی خدمات آموزش عالی در شهرها مباردت شده است. تحقیق حاضر از نوع توسعه ای بوده و با توجه به موضوع مورد مطالعه که هدف آن شناسایی معیارهای موثر در سازماندهی فضایی – مکانی کاربری آموزش عالی در شهرها می باشد، شیوه کار در این پژوهش، ترکیبی از روش های کتابخانه ای، تحلیلی و پیمایشی است. نتایج حاصل از بررسی معیارهای هفت گانه در مکان یابی مراکز آموزش عالی حاکی از آن است که همجواری با سایر مراکز دانشگاهی، فضای سبز و موسسات فرهنگی به عنوان سازگار ترین و فضاهایی همچون محل جمع آوری زباله، کشتارگاه ها، گورستانها، پمپ بنزین و محل سوخت، دکل های برق فشار قوی با مسیرهای انتقال نیرو و لوله های اصلی نفت و گاز به لحاظ امکان ایجاد خطرات جانی، به عنوان ناسازگار ترین فعالیت ها با کاربری ها و خدمات آموزش عالی می باشند . ضمن اینکه توجه به دسترس پذیری این مراکز، استقرار در فضاهایی با رویکرد روان سازی ترافیک، حفظ عوامل طبیعی، چشم اندازها و فضاهای باز در کنار حفظ ایمنی و امنیت در برابر سوانح طبیعی و انسانی مباحث مهمی است که لازم است تا در سازماندهی و جانمایی مراکز آموز عالی مد نظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مکان یابی کاربری ، سازمان دهی فضایی – مکانی ، خدمات آموزش عالی ، سازگاری ، مطلوبیت