بابی گری و رویکرد دولت انگلیس نسبت به آن در سفرنامه های عصر ناصرالدین شاه

یکی از مهمترین جریانات سیاسی و دینی در عصر محمد شاه قاجار که دامنه ي آن تا دوره ناصرالدین شاه نیز کشیده شد وبعدها هم در تاریخ سیاسی ایران رد پاي آن به چشم میخورد مسأله بابیت است.سید علی محمد شیرازي بنیانگذار آیین بابیتدر سال 1260 هجري قمري ادعا کرد که باب و نایب امام زمان شیعیان است و جمعی از مردم نیز به انگیزه هاي گوناگون بهوي گرویدند.او که در ابتدا خود را به عنوان نماینده امام زمان (عج) معرفی کرده بود، بعداَ با ادعاي مهدویت و حتی ادعاينبوت شورش هاي دامنه داري را در برخی از مناطق ایران از جمله شیراز، اصفهان، زنجان و مازندران ایجاد کرد. این پژوهشبر آن است تا با استفاده از روش توصیفی تحلیلی به بررسی تاریخ نگاري سفرنامه هاي عصر ناصري در مورد مسأله بابیتبپردازد. دستاوردهاي این پژوهش بیانگر حمایت انگلیسی ها از جریان بابی گري می باشد. به کارگیري پیروان باب در اموريخدماتی و فرهنگی،همچنین وساطت انگلیسی ها در گرفتن تخفیف مجازات براي شورشیان بابی شواهدي از حمایت انگلیس هااز مسأله بابیت می باشد.

کلیدواژه ها:

بابیت ، تاریخ نگاري ، سفرنامه ، انگلیس ، ناصرالدین شاه ، شورش ، مجازات