مراکز اصلی تجمع صوفیان در قرون اولیه دوران اسلامی

پیروان هر کدام از ادیان و فرقه های مذهبی برای انجام عبادات و مراسمات تجمعی به اماکنی نیاز داشتند تا در امنیت وآرامش بتوانند به انجام عبادت خود پرداخته و گرد هم آیند. صوفیان یکی از تأثیرگذاریترین گروه های مذهبی در تاریخایران و اسلام بودند که برای انجام چنین عملی مراکز عبادتی و تجمعی متنوعی را تجربه نمودند. از آنجایی که صوفیان درقرون اولیه اسلامی دوران پر تکاپویی را تجربه نمودند، این تحولات در نوع گزینش مراکز استقرارشان تأثیر مهمی داشت،به طوری که آنان علاوه بر خانقاه، در وی یافتن اماکن دیگری برای انجام عبادات و تجمعاتشان بودند. این پژوهش به دنبالآن است با روش توصیفی تحلیلی، به واکاوی مهمترین مراکز تجمع صوفیان در قرون اولیه اسلامی بپردازد. یافته هایپژوهش نشان میدهد که خانقاه به عنوان مکان رسمی انجام عبادات و تجمع صوفیان در قرن چهارم هـ.ق رسمیت یافتهاست و قبل از آن صوفیان از مراکز متنوع دیگری با کارکرد نظامی، دینی، علمی و اجتماعی برای انجام عبادات خویشاستفاده می کردند.

کلیدواژه ها:

قرون اولیه ، تجمع ، عبادت ، صوفیان