تبیین آرا فلسفی ملاصدرا در مؤلفه های معماری مسجد شیخ لطف الله

فلسفه هنر به معنای امروزی آن کاوشی فلسفی درباره مقولات هنری است. هستی شناسی هنر، نظریه هنر و حتی زیبایی شناسی مترادف باهمین معنا و معادل های رایجی برای این رشته و شاخه معرفتی و علمی هستند. در این میان گاهی از معماری نیز به عنوان "هنر" یادشده است. معماری مساجد نیز در هنر، جایگاه ویژهای دارد که ترجمان اندیشه ها و اعتقادات هنرمندانی است که زندگی خویش را برایرسیدن به یگانگی و وحدت صرف کردهاند. مسجد شیخ لطف الله از بناهای با ارزش و زیبای معماری ایرانی اسلامی دوره صفوی درمجموعه میدان نقش جهان اصفهان است. اهمیت این بنا، در فلسفه معماری و تزیینات کاشی کاری آن سرشار از ذوق زیبایی شناسی بوده وهر محققی را به تأمل وامیدارد. در این مقاله، براساس فرضیه پژوهش، مبنی بر وجود نظریات فلسفی ملاصدرا در هنر معماری و طراحی،بنا، فرم، هندسه، نور، رنگ و نقش مورد مطالعه قرارگرفته و سپس با انطباق آن، فرضیه به اثبات می رسد. روش پژوهش در این مقاله،تحلیلی توصیفی است. نتیجه حاصل از تحقیق، مبین این مطلب است که معمار با علم و دانش فلسفه هنر و معماری پیوندی عمیق برقرارنموده و ردپای آن در تمامی بخش های این اثر اعم از طراحی ورودی، کاشی کاری، نور، رنگ، نقش و شبستان اصلی مشهود است.

کلیدواژه ها:

ملاصدرا ، مسجد شیخ لطف الله ، فلسفه هنر ، فلسفه معماری