گون هشناسی ژئوتوریست ها با استفاده از روش هورتادو (مطالعه موردی: منطقه نمون هی گردشگری ازناوِ شهرستان خلخال)

مفهوم ژئوتوریسم در دهه های اخیر به خوبی جای خود را در محافل علمی باز کرده است. ژئوتوریسم شامل ارائه تسهیلات تفسیری و خدماتی برای گردشگران جهت به دست آوردن درک و دانشی فراتر از حسِ صرف زیبایی شناختی نسبت به پدیده های زمین شناسی و ژئومورفولوژیکی است. تعداد پژوهش های صورت گرفته در این زمینه بسیار گسترش یافته است اما بیشتر مطالعاتیکه در سطح ملی و بین المللی در این مورد انتشار یافته است انگیزه و دلایل مسافرت گردشگران به ژئوسایت ها را کمتر مورد مداقه و بررسی قرار دادند. در مطالعات گردشگری انگیزه همواره از اهمیت خاصی برخوردار بوده است. با این مقدمه، هدف از پژوهش حاضر این است که با استفاده از مدل هوراتو و همکاران به این سوال پاسخ دهیم که گردشگران حاضر در منطقه نمونه گردشگریازناو که در نوع خود یک ژئوسایت می باشد، در گونه شناسی ژئوتوریسمی هواتور و همکاران در چه طیفی قرار دارند؟ روش این تحقیق از نوع کاربردی و توصیفی است. جهت سنجش گونه شناسی ژئوتوریست ها از پرس شنامه استاندارد هوارتو و همکاران استفاده شد. در مرحله بعد، با ورود پرسش نامه ها به نرم افزار SPSS گونه شناسی ژئوتوریست ها شناسایی شد. نتایج نشان می دهد که بیشتر گردشگران حاضر در این منطقه از نوع ژئوتوریست های اتفاقی و تصادفی هستند که دلیل این امر می توان در توسعه نیافتگی و عدم بلوغ گردشگری دانست. هر چه گردشگری توسعه یابد، گردشگران از گردشگری انبوه به سمت گردشگری آموزش محور حرکت می کند که چنین مهمی در کشورهای کمتر توسعه یافته نیازمند گذشت زمان است.

کلیدواژه ها:

ژئوتوریسم ، گونه شناسی ژئوتوریست ها ، منطقه نمونه گردشگری ازناو. شهرستان خلخال