سرمایه داری الهی در تعالیم وحیانی

نگرش توحیدی والهی به مقوله ثروت وسرمایه داری یعنی رفتاری هماهنگ با فطرت انسانی در روابط اقتصادی جامعه.این نگرش در سرمایه داری الهی مهمترین رکن مدیریت برسرمایه ومنابع مالی وانسانی است. سرمایه داری الهی یعنی حاکمیت اندیشه توحیدی بر فعالیت های اقتصادی جامعه وبه تبع آن هدایت رفتارهای اقتصادی انسان (در زمینه مبادله، تولید، توزیع ومصرف) بهسمت ارزش آفرینی و در نهایت ساخت یک نظام اقتصادی مبتنی بر قسط وعدل که هدف همه انبیا الهی در نیل انسان به سعادت دنیوی واخروی بوده است. این نوع اندیشه در سرمایه داری هدف از فعالیت های اقتصادی را کسب حداکثر سود به هرقیمتی نمی داند بلکه خیراندیشی وعدالت خواهی را پایه حرکت های مفید اقتصادی بیان می کند. رقابت.بازار.مالکیت خصوصی در نگاه سرمایه داریالهی ابزار رسیدن به منافع شخصی وسودجویی نیستند بلکه با توسعه پایدار واصلاح الگوهای اقتصادی هماهنگ وآمیخته اند.