ش‍ن‍اس‍ای‍ی‌ پ‍ت‍ان‍س‍ی‍ل‌ه‍ای‌ ارت‍ق‍اء رواب‍ط ت‍ج‍اری‌ ای‍ران‌ ب‍ا ک‍ش‍وره‍ای‌ اس‍لام‍ی‌

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی پتانسیل‌های ارتقاء تجارت ایران با کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی می‌باشد. روش بکار رفته با استفاده از متدولوژی آنکتاد می‌باشد که متکی بر ارزش‌ صادرات و واردات پس نگر یا تحقق یافته ایران و کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی در طی سالهای 1997- 2006 می‌باشد. بررسی‌های حاصل از تخمین پتانسیل تجاری ایران در تجارت با کشورهای عضو OIC نشان می‌دهد ایران در تجارت با کشورهای اسلامی دارای 5/10 میلیارد دلار پتانسیل صادراتی و 3/39 میلیارد دلار پتانسیل وارداتی می‌باشد و در طی یک دهه اخیر پتانسیل صادراتی ایران در مقایسه با پتانسیل وارداتی از شتاب خوبی برخوردار بوده است که این امر گویای بهبود امکان توسعه صادرات غیرنفتی و افزایش تجارت مکملی ایران در تجارت با کشورهای مورد مطالعه است. بدین ترتیب نتایج گویای دسترسی بهتر صادرکنندگان ایرانی به بازار کشورهای اسلامی در مقایسه با صادرکنندگان کشورهای اسلامی به بازار ایران می باشد. در این میان ایران در صادرات با کشورهای امارات متحده عربی، مالزی، ترکیه، ‌عربستان، ‌اندونزی، ‌مصر، عراق، مراکش، ‌پاکستان، ‌کویت، قزاقستان، ‌اردن، ‌عمان، لیبی، ‌سوریه، قطر، افغانستان،‌ لبنان، ‌سودان، ‌یمن، نیجریه، موزامبیک، ‌آلبانی، سنگال، ‌بنگلادش، ‌الجزایر و بحرین که از نظر سطح توسعه یافتگی طیف گسترده‌ای را تشکیل می‌دهند دارای پتانسیل صادراتی می‌باشد. این امر می‌تواند زمینه مناسبی را برای صادرات کشورمان به منظور افزایش مبادلات تجاری با آنها فراهم نماید. لذا توسعه همکاریهای اقتصادی و بازرگانی ایران به ویژه در بخشهای تأمین کننده مواد اولیه صنعتی نظیر فلزات اساسی و صنایع پتروشیمی با این دسته از کشورها، می‌تواند دسترسی آسان آنان به سرمایه و فن‌آوری موجود ایران را فراهم نماید .

کلیدواژه ها:

پتانسیل صادراتی ، پتانسیل وارداتی ، کشورهای اسلامی