هدفمندی یارانه‌ها در ایران: آسیب‌شناسی اجرای قانون در مرحله اول و پیش‌بینی اثرات اجرا در مرحله دوم (با تاکید بر تجربه کشورهای منتخب)

فاز اول قانون هدفمند کردن یارانه‌ها در ایران در آذرماه 1389 آغاز و طی آن تمام حامل‌های انرژی و کالاهای اساسی مشمول یارانه با افزایش قیمت روبرو شدند. با گذشت بیش از دو سال از اجرای فاز اول و با توجه به تاکید مواد قانون دستیابی به اهداف تا پایان برنامه پنجم تداوم سایر مراحل اجرا از اهمیت بالایی برخوردار است. اما، به‌منظور اجرا هرچه بهتر قانون در مراحل بعدی لازم است ابتدا، آسیب‌شناسی از اجرای قانون در مرحله اول صورت پذیرد. سپس با توجه به تجربه سایر کشورها در حذف یارانه حامل‌های انرژی اقدام به ارایه چارچوب‌هایی برای سایر مراحل کرد. از این رو، مطالعه حاضر به آسیب‌شناسی اجرای قانون در مرحله اول و پیش‌بینی اثرات اجرا در مرحله دوم پرداخته است. در فصل اول به بررسی ادبیات نظری یارانه و در فصل دوم به آسیب‌شناسی اجرای قانون پرداخته شده و نقاط قوت و ضعف در اجرا مشخص شده است. درفصل سوم تجربه 4 کشور بررسی شده است. فصل چهارم به ارزیابی اثرات اجرا در فاز دوم و فصل پایانی نیز به جمع‌بندی و ارایه توصیه‌های سیاستی برای اجرا قانون در مرحله دوم اختصاص دارد.

کلیدواژه ها:

هدفمندی یارانه‌ها ، حامل‌های انرژی ، بخش صنعت و معدن