بررسی تأثیر ورمی‌کمپوست، گل گوگرد و تیوباسیلوس بر برخی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک و عملکرد ذرت دانه‌ای Zea mays L.)) در منطقه دشت بخش جوین

به‌منظور بررسی اثر گل گوگرد،کود آلی ورمی‌کمپوست و باکتری تیوباسیلوس بر برخی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک و عملکرد ذرت دانه-ایZea mays L.) ) (سینگل کراس 704) در منطقه دشت بخش جوین، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در 36 کرت آزمایشی در سال 1391 اجرا گردید. فاکتور گل گوگرد در سه سطحS0 = عدم مصرف،S1 = مصرف 500 کیلوگرم درهکتار،S2 = مصرف 1000 کیلوگرم در هکتار، کود آلی ورمی‌کمپوست در دو سطح =V0عدم مصرف، =V1 مصرف 5000 کیلوگرم درهکتار و فاکتور تیوباسیلوس که در دو سطح عدم مصرف (T0) و مصرف (T1) اعمال گردید. نتایج تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که ترکیب سه عامل گل گوگرد، کود آلی ورمی‌کمپوست و باکتری تیوباسیلوس به‌صورت مستقل یا توأم با هم باعث افزایش هدایت الکتریکی (EC) و افزایش فراهمی فسفر، آهن، روی، سولفات قابل جذب و کاهش اسیدیته خاک گردیدند. درصد کربن آلی، نیتروژن کل، درصد رطوبت اشباع و درصد ظرفیت زراعی در تیمارهای به‌خصوص دارای کود آلی ورمی‌کمپوست افزایش معنی‌داری نشان دادند. تیمار کاربرد ورمی‌کمپوست و سطح کاربرد 1000 کیلو گرم گل گوگرد بیشترین عملکرد دانه را بر میزان 1/9 تن در هکتار و کمترین عملکرد دانه در تیمار شاهد، عدم مصرف گل گوگرد و عدم کاربرد ورمی‌کمپوست حاصل شد. در یک جمع‌بندی کلی می-توان نتیجه گرفت که اثر متقابل مصرف گل گوگرد با کود آلی ورمی‌کمپوست و اثر متقابل کاربرد تیوباسیلوس و گل گوگرد به‌طور معنی‌داری عملکرد دانه ذرت را افزایش داد.

کلیدواژه ها:

اسیدیته خاک ، کودآلی ، مایه تلقیح ، هدایت الکتریکی