اثربخشی درمان مبتنی بر تنظیم هیجان بر اضطراب زنان متقاضی گواهی‌نامه رانندگی

اهداف: وجود اضطراب در موقعیت‌های رانندگی، عامل بالقوه‌ای برای ایجاد تصادفات و سانحه است. با آموزش‌هایی در زمینهٔ هیجان‌ها، می‌توان از شدت آسیب این عارضه اجتماعی کاست. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر تنظیم هیجان بر اضطراب زنان متقاضی دریافت گواهی‌نامه رانندگی بود. مواد و روش‌ها: این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری در کلیهٔ زنان متقاضی دریافت گواهی‌نامه در شهر اصفهان در تابستان ۱۳۹۴ انجام شد. تعداد افراد شرکت‌کننده در این پژوهش ۳۰ نفر بود که با روش نمونه‌برداری در دسترس از افراد مراجعه‌کننده به آموزشگاه‌های رانندگی سطح شهر انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسش‌نامه اضطراب بِک بود. گروه آزمایش تحت جلسات درمانی مبتنی بر تنظیم هیجان قرار گرفتند. تفاوت‌های ایجادشده پس از پیاده‌سازی جلسات درمانی، با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌‌های تکراری در قالب نرم‌افزار SPSS ۱۸ تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها: روند تغییرات نمرات اضطراب زنان از پیش‌آزمون به پس‌آزمون و پیگیری در میان گروه‌ها تفاوت معناداری داشت (۰/۰۰۰۱=p). میزان اثر عضویت گروهی بر تغییرات نمرات اضطراب از پیش‌آزمون به پس‌آزمون و پیگیری بر این اساس ۰/۳بود و این بدان معنا است که ۰.۳ تغییرات در اضطراب مربوط به آموزش درمان مبتنی بر تنظیم هیجان بود. نتیجه‌گیری: درمان مبتنی بر تنظیم هیجان بر کاهش اضطراب زنان متقاضی دریافت گواهی‌نامه مؤثر است.

کلیدواژه ها:

Anxiety ، Automobile Driving ، Emotion ، هیجان ، اضطراب ، رانندگی