رابطه ویژگی‌های روان‌سنجی بهزیستی روانی با کیفیت زندگی در کارکنان معاونت بهداشت، امداد و درمان ناجا

اهداف: امروزه با توجه به افزایش شاخص طول عمر و امید به زندگی، مساله مهم‌تری تحت عنوان کیفیت زندگی مطرح است. پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی بهزیستی روانی و رابطه آن با کیفیت زندگی در کارکنان معاونت بهداشت، امداد و درمان ناجا انجام شد. مواد و روش‌ها: این پژوهش همبستگی در کارکنان معاونت بهداد ناجا در شهر تهران که در سال ۹۶-۱۳۹۵ مشغول به کار بودند، انجام شد. ۳۰۰ نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. پرسش‌نامه‌های بهزیستی روانی و کیفیت زندگی رای جمع‌آوری داده استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل عامل اکتشافی در قالب نرم‌افزار SPSS۱۹ استفاده شد. یافته‌ها: میانگین کیفیت زندگی نمونه‌ها ۵.۴۰±۳۱.۸۴ بود. بالاترین میانگین بهزیستی روانی مربوط به اضطراب و احساس تعلق (۱۹.۸۱±۷۰.۹۴) و کمترین میانگین بهزیستی روانی مربوط به رضایتمندی (۵.۱۵±۹.۴۷) بود. تمام عوامل بهزیستی روانی با کیفیت زندگی همبستگی مثبت و معنی‌داری داشتند (۰.۰۱=p). نتیجه‌گیری: افزایش بهزیستی روانی در کارکنان معاونت بهداشت، امداد و درمان ناجا منجر به بهبود کیفیت زندگی می‌شود.

کلیدواژه ها:

Reliability and Validity ، Psychological Well-being ، Quality of Life ، Staff of Health ، Rescue ، and Treatment Deputy of NAJA ، اعتبار و روایی ، بهزیستی روانی ، کیفیت زندگی ، کارکنان معاونت بهداشت ، امداد و درمان ناجا