سازکار جذب استرانسیم در محیط آبی توسط نانوساختار هیدروکسی آپاتیت

هیدروکسی آپاتیت یکی از مهمترین جاذب های استرانسیم از محلول های آبی است. هدف از این مقاله مطالعه ساختار هیدروکسی آپاتیت پس از جذب استرانسیم و بررسی سازکار جذب می باشد. بدین منظور هیدروکسی آپاتیت نانوساختار با روش تر ساخته شد و پس از کلسینه شدن برای جذب یون های استرانسیم در محلول های آبی با غلظت های مختلف استرانسیم مورد استفاده قرار گرفت. مطالعه کاملی بر روی ساختار هیدروکسی آپاتیت پس از جذب انجام شد. از طرح پراش پرتو ایکس (XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) به همراه طیف سنجی انرژی پرتو ایکس (EDS) و آنالیز تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR) برای شناسایی نمونه ها استفاده شد. بررسی های انجام گرفته پس از برازاندن پیک های طرح پراش پرتو ایکس با به کار بردن رابطه ویلیامسون-هال نشان داد کرنش قابل توجهی در شبکه وجود ندارد. تغییر در اندازه بلورک ها وکاهش انیزوتروپی ساختار با حضور استرانسیم غالب بودن سازکار انحلال و رسوب مجدد در جذب استرانسیم رانشان داد.

کلیدواژه ها:

استرانسیم ، هیدروکسی آپاتیت ، سازکار ، جذب