طرق جبرانی در فرض نقض قابل پیش بینی در کنوانسیون بیع بین المللی کالا و حقوق ایران

یکی از مسائل مهم حقوق قراردادها مسئله پیش بینی نقض قرارداد می باشد. پیش بینی نقض در جایی محقق می شود که معلومشود یکی از طرفین قرارداد، خواه به طور عمدي و یا غیر عمدي، قرارداد را در آینده نقض خواهد نمود، لیکن هنوز به طور واقعیقرارداد را نقض ننموده باشد. در چنین وضیعتی طرف مقابل چنانچه تا زمان نقض واقعی صبر کند متحمل ضررهاي غیر قابل جبرانیخواهد شد. لذا برخی قوانین به او اجازه می دهد تا اجراي تعهداتش را تعلیق و یا قرارداد را فسخ نماید. در این مقاله به بررسی شرایطو آثار و ضمانت اجراهاي نقض قابل پیش بینی در کنوانسیون بیع بین المللی کالا و پذیرش و عدم پذیرش این نظریه در نظام حقوقیایران می پردازیم.

کلیدواژه ها:

نقض ، قابل پیش بینی ، آثار ، ضمانت اجرا